พระเศรษฐีนวโกฏิ หลวงปู่มา ญาณวโร ปี ๒๕๕๒

เนื้อผงไม้ยอ สภาพสวย ฝังแผ่นตะกรุด ปี ๒๕๕๒ วัดป่ามงคลญาณ จ.อุบลราชธานี

อุดมโชคลาภ เงินทอง ค้าขายดี เจริญรุ่งเรือง

พระที่มีความศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธานุภาพดลบันดาลประทานพร และความอุดมสมบูรณ์ ความร่ำรวย เงิน ทอง โภคสมบัติ มั่งมี ศรีสุข เป็นพระที่ดลบันดาลแห่งโชคลาภต่อผู้ให้ความเคารพศรัทธา และเป็นสัญลักษณ์แห่งตัวแทนของท่านมหาเศรษฐีทั้งเก้า ในสมัยพุทธกาล

ในสมัยพุทธกาล มหาเศรษฐีทั้งเก้าท่าน ได้เป็นพุทธอุปัฎฐากขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และยังเป็นผู้ที่ได้รับการยกย่องจากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “เป็นผู้เลิศในการทำบุญและเป็นยอดแห่งมหาเศรษฐีทั้งปวง”

ท่านมหาเศรษฐีทั้งเก้าท่าน มีรายนามดังนี้

๑.ธนัญชัยมหาเศรษฐี

๒. ยัสสะมหาเศรษฐี

๓. สุมนะมหาเศรษฐี

๔. ชฏิสัสสะมหาเศรษฐี

๕. อนาถบิณฑิกะมหาเศรษฐี

๖. เมณฑกะมหาเศรษฐี

๗. โชติกะมหาเศรษฐี

๘. สุมังคละมหาเศรษฐี

๙. มหาอุบาสิกาวิสาขา (พระนางวิสาขา)

ท่านมหาเศรษฐีทั้งเก้าท่าน ล้วนแต่เป็นพระอริยโสดาบันทั้งสิ้น กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งคุณธรรม ความดีงาม

พระมหาเศรษฐีนวโกฏิ มีตำนานเล่าขานในราชอาณาจักรล้านช้างโบราณ ว่า ในยุคหนึ่งได้เกิดทุพภิกขภัยข้าวยากหมากแพง ฝนไม่ตกเจ็ดปี เกิดทุกข์เข็ญ ความเดือดร้อน ตลอดทั้งเกิดโรคอหิวาตกโรค ทำให้ประชาชนได้รับความเดือดร้อนเป็นอันมาก

ในเวลาต่อมาได้มีพระอรัญญวาสี (พระผู้อยู่ในป่า) ผู้ทรงคุณในทางวิปัสสนากัมมัฏฐาน ได้มาบอกให้เจ้าพญาผู้ครองราชอาณาจักรว่า “ให้พากันสร้างพระมหาเศรษฐีนวโกฏิ หรือ พระเก้าเศรษฐีขึ้นมาทำการสักการบูชาเสียแล้วเหตุเภทภัยทั้งหลาย จะระงับดับไป”

พระอรัญญวาสี ยังได้บอกเคล็ดและวิธีการต่างๆ ตลอดถึงฤกษ์ยามอันเป็นมงคล สำหรับใช้ในการจัดสร้างพระมหาเศรษฐีนวโกฏิ

เจ้าพญาผู้ครองราชอาณาจักร ได้ทำตามวิธีการนั้น ไม่นานปรากฏผล เรื่องเลวร้ายต่างๆ ได้เกิดระงับดับไปตามที่พระอรัญญวาสีองค์นั้นได้บอกไว้ทุกประการ ตลอดทั้งเกิดความอุดมสมบูรณ์ ด้วยข้าวปลาอาหาร ร่มเย็นเป็นสุข

ด้วยเหตุนี้ ประชาชนแห่งราชอาณาจักรล้านช้างโบราณ จึงนิยมจัดสร้างและบูชาสักการะองค์พระมหาเศรษฐีนวโกฏิ นับตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา

ส่วนกำเนิดพระมหาเศรษฐีนวโกฏิในแผ่นดินสยาม พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจันโท) อดีตเจ้าอาวาส วัดบรมนิวาส กรุงเทพฯ พระอาจารย์ใหญ่ สายวิปัสสนากัมมัฏฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ในสมัยที่ท่านได้ไปเป็นผู้ปกครองการคณะสงฆ์ในตำแหน่งพระสังฆปาโมกข์ ที่นครจำปาศักดิ์ และได้เป็นเจ้าอาวาสวัดอำมาตยาราม ได้รับการสืบทอดตำรามาจากญาท่านสำเร็จลุน วัดบ้านเวินไซ

เมื่อท่านได้รับการถ่ายทอดตำรามาแล้ว ท่านได้ศึกษาค้นคว้าจนเข้าใจถึงอรรถาธิบาย ถึงวิธีการสร้าง พิธีการจัดการปลุกเสก ตลอดถึงฤกษ์ยามในพิธีการจัดสร้าง จนเป็นที่เข้าใจ

พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจันโท) ได้มอบตำรานี้แก่พระเทพวรคุณ (หลวงปู่อ่ำ ภัทราวุโธ) วัดมณีชลขันธ์ อ.เมือง จ.ลพบุรี ผู้เป็นน้องชาย

ต่อมา ตำราการสร้างพระมหาเศรษฐีนวโกฏิ ได้ตกทอดไปอยู่กับพระปราจีนมุนี วัดมะกอก จ.ปราจีนบุรี ซึ่งเป็นลูกศิษย์ชั้นผู้ใหญ่ของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต พ.ศ. ๒๔๘๙ พระปราจีนมุนี ได้มอบตำราการสร้างพระมหาเศรษฐีนวโกฏิ ให้กับหลวงปู่มา ญาณวโร

ภายหลัง หลวงปู่มา ได้รับการสืบทอดตำราแห่งการสร้างพระมหาเศรษฐีนวโกฏิ หลวงปู่ได้ออกธุดงค์ วัตร จนกระทั่ง สร้างวัดวิเวกอาศรม ต.ภูเงิน อ.เสลภูมิ จ.ร้อยเอ็ด และได้จัดสร้างพระมหาเศรษฐีนวโกฏิ มอบให้กับลูกศิษย์ใกล้ชิด

พ.ศ. ๒๕๑๙  หลวงปู่มา ญาณวโร ได้สร้างพระมหาเศรษฐีนวโกฏิแกะสลักจากไม้ยอป่า จัดสร้างเป็นวัตถุงคลพระมหาเศรษฐีนวโกฏิ เป็นรูปหล่อลอยองค์เป็นครั้งแรก

วัสดุในการจัดสร้างองค์พระมหาเศรษฐีนวโกฏิ ในตำรากล่าวไว้ว่า ให้สร้างจากไม้มหามงคล ๓ ประการ คือ

๑.ไม้โพธิ์ ให้ใช้กิ่งที่ชี้ไปทางทิศตะวันออก และห้ามไปตัดไปโค่นลง ต้องรอให้หักลงมาเองตามกาลเวลา หรือให้นั่งอธิษฐานจิตขอจากเทพเทวดาที่รักษาต้นโพธิ์ จนต้นโพธิ์ได้หักลงมา

๒.ไม้ยอป่าที่เกิดกลางตอไม้ หรือไม้ยอป่าที่เกิดกลางจอมปลวก ถือว่าเป็นราชาของไม้เพราะเกิดในที่สูง ถ้าเกิดนอกนั้นใช้ไม่ได้ ในตำราไสยศาสตร์ถือว่า เป็นไม้ที่มีความศักดิ์สิทธิ์อิทธิคุณสูง มีเทวดาคุ้มครองรักษาอยู่ ก่อนจะตัดต้องทำพิธีเซ่นสรวงก่อน

๓.ไม้คูณที่ตายพราย คือ เป็นต้นไม้คูณที่ตายไปเองโดยธรรมชาติ ห้ามไปตัดไปโค่นลงทำให้ตาย หรือจะเรียกว่าไม้ตายยืนต้น

ผงศักดิ์สิทธิ์ ประกอบด้วย ดินจากสังเวชนียสถาน ๔ ตำบล คือ สถานที่พระพุทธเจ้าประสูติ ตรัสรู้ แสดงธรรม และนิพพาน

คาถาบูชาพระเศรษฐีนวโกฎิ

( นะโม ๓ จบ )

มาขะโย มาวะโย มัยหัง มาจะโกจิ อุปัททะโว

ธัญญะ ธารานิ ปะวัสสันตุ ธนัญชัย ยัสสะ ยะถาคะเร

สุวัณณานิ หิรัญญาจะ สัพพะโภคา จะ รัตตะนา

ปะวัสสันตุ เม เอวังคะเร สุมะนะ ชะฎิสัสสะ จะ

อะนาถะบิณฑิกะ เมทะ กัสสะ โชติกะ สุมังคะ สัสสะ จะ

มัณฑาตุ เวสสันตะ รัสสะ ปะวัสสันติ ยะถาคะเร

เอเตนะ สัจจะ วัชเชนะ สัพพะ สิทธิ ภะวัน ตุ เม

พระคาถานี้ เดิมที เป็นของเจ้าประคุณ พระอุบาลี คุณูปรมาจารย์ (จันทร์ สิริจันโท) อดีตเจ้าอาวาส วัดบรมนิวาส เป็นพระคาถาบูชาพระเศรษฐีนวโกฏิในอันที่จะบันดาลให้เกิดโชคลาภ สิริมงคล ท่านให้ภาวนาพระคาถานี้ บูชาเถิด ปรารถนา อธิฐานเอาสิ่งใด จะได้สมดังความตั้งใจ หากทำการค้าขาย ก่อนเปิดร้าน ให้อาราธนา พระนวโกฏิ ด้วยพระคาถานี้ ครบ ๓ จบ ด้วยใจมั่นแล จะค้าขายดี มีเงินทองมากมาย ไม่นานจะเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐีแล

อนึ่งถ้ามีทุกข์ภัย ให้อาราธนาพระเศรษฐีนวโกฏินี้ ลงสรงน้ำ อาราธนาให้น้ำกลายเป็นน้ำพระพุทธมนต์ สวดพระคาถานี้ ๙ จบ เอาน้ำรด อาบ กิน ทุกข์จะโยก โศกจะหมด เคราะห์กรรม จะคลาย มลายสิ้นไป จะบันดาลความสุขสวัสดิ์ และโชคลาภมาให้

เมื่อถึงวันเถลิงศก คือ วันที่ ๑๕ เมษายน ของทุก ๆ ปี จึงให้จัดหาดอกไม้ขาว ๙ กระทง เช่น ดอกมะลิ ข้าวตอก ๙ กระทง อาหารคาว หวาน ๙ อย่าง ธูป ๙ ดอก เทียน ๙ เล่ม จุดบูชา พระนวโกฏินี้ แล้วสวดคาถานี้ ให้ได้ ๙ จบ นิมนต์พระสรงน้ำ ขออาราธนาทำเป็นน้ำพระพุทธมนต์ เอามาอาบกิน ประพรมบ้านเรือน เรือกสวน ไร่นา บริวาร ทั้งหลาย จะอยู่เย็น เป็นสุข ตลอดทั้งปี แล

พระนวโกฏินี้ ใครหมั่นอาราธนา พร้อมสวดพระคาถาบูชาอยู่เป็นเนืองนิตย์ จะไม่รู้ยากจนเลย และหากยังมั่นคงใน ศีล ๕ หนักแน่นเท่าใด จะยิ่งบริบูรณ์ เพิ่มพูนขึ้นทุกวัน แล

รายละเอียด พระเศรษฐีนวโกฏิ เนื้อผงไม้ยอ หลวงปู่มา ญาณวโร ขนาดสูง ๓.๕ ซ.ม. ฐานกว้าง ๒.๓ ซ.ม.

พระเศรษฐีนวโกฏิ เนื้อผงไม้ยอ ปี ๒๕๕๒ หลวงปู่มา ญาณวโร วัดป่ามงคลญาณ จ.อุบลราชธานี